.png)
Αν πιστεύεις ότι μπορείς, έχεις δίκιο.
Αν πιστεύεις ότι δεν μπορείς, πάλι δίκιο έχεις!
Όταν είχα πρωτοακούσει αυτά τα λόγια από το στόμα ενός αγαπημένου μέντορα, και θα σας πω στο τέλος του άρθρου ποιος είναι αυτός, είχα μπερδευτεί:
Πώς είναι δυνατόν να είναι αλήθεια δύο απόλυτα αντίθετες εκδοχές της ίδιας κατάστασης;
Και όμως είναι! Βασίζεται σε ένα μικρό μυστικό που σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας.
Το μυαλό μας δεν μπορεί να ξεχωρίσει το αληθινό από το φανταστικό!
Απίθανο; Αποκαλυπτικό; Life-changing; Εγώ τουλάχιστον έτσι αισθάνθηκα όταν έμαθα τα νέα και ειδικά όταν αργότερα το πιστοποίησα για τον εαυτό μου μέσα από την εκπαίδευση μου στις νευροεπιστήμες και το NLP.
Δεν θα σας κουράσω με τη νευροβιολογική ανάλυση. Θα αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα έρευνας από την εκτενή βιβλιογραφία, που αποδεικνύει του λόγου το αληθές για το απλό αλλά τόσο νομοτελειακό αυτό γεγονός.
Harvard Medical School, 2007. Μελέτη του νευροεπιστήμονα Alvaro Pascual-Leone όπου οι μισοί από τους συμμετέχοντες έκαναν κανονικά πρακτική στο πιάνο ενός απλού μουσικού μοτίβου και οι άλλοι μισοί έκαναν πρακτική για το ίδιο χρονικό διάστημα και συνθήκες αλλά στο μυαλό τους. Τα ευρήματα αυτού του ταπεινού πειράματος: η νοητική πρακτική έχει τα ίδια αποτελέσματα στην αναδιάρθρωση του εγκεφάλου με την φυσική πρακτική, αποδεικνύοντας έτσι ότι η νοητική προπόνηση έχει τη δύναμη να αλλάξει τη φυσική δομή του εγκεφάλου μας.
Αν εγώ δηλαδή ξεκινήσω να σκέφτομαι και να ‘λούζομαι’ την εμπειρία της επιτυχίας του στόχου μου, αυτό έχει παρόμοιο αποτέλεσμα για τη φυσιολογία και τον εγκέφαλο μου σαν να είχε ήδη συμβεί αυτό που τόσο επιθυμώ; Ενδιαφέρον, δε νομίζετε;
Καθώς λοιπόν οι επιστήμονες αναζητούν τα όρια της νευροπλαστικότητας, ανακαλύπτουν ότι η ‘γλυπτική του εγκεφάλου’ συμβαίνει ακόμη και χωρίς εξωτερικό ερέθισμα. Ο εγκέφαλος μας και η δομή του, μπορεί να αλλάξει σαν αποτέλεσμα των σκέψεων που σκεπτόμαστε, όπως απέδειξε το πείραμα του Pascual-Leone με τους εικονικούς πιανίστες.
Και σκεφτείτε πόσο σημαντικές συνέπειες έχει αυτό για την υγεία μας: κάτι τόσο ασήμαντο όσο μια σκέψη, πόσο κοσμογονικά μπορεί να επηρεάσει τη φαιά μας ουσία, να αλλάξει τις νευρολογικές συνάψεις του εγκεφάλου μας με τέτοιο τρόπο, που θα μπορούσε να υποστηρίξει την ψυχική ακόμη και τη φυσική μας υγεία.
Υπάρχουν πολλές μελέτες που επιβεβαιώνουν ότι θεραπεία με τεχνικές των νευροεπιστημονών και της γνωσιακής-συμπεριφορικής προσέγγισης έχουν σημαντικότατα αποτελέσματα – παρόμοια με αυτά φαρμακευτικής αγωγής - σε κλινικές περιπτώσεις κατάθλιψης ή ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής.
Σ ’αυτή τη γνώση βασίζονται πολλές από τις τεχνικές που αξιοποιούμε στα προγράμματα του In Vivo. Θέτοντας τον εαυτό μας προ τετελεσμένων επιθυμιών, τόσο ζωντανών όσο και η αληθινή εμπειρία, με συγκεκριμένα, επιστημονικά επιβεβαιωμένα για χρόνια τώρα εργαλεία και τεχνικές, βάζουμε μπρος μια ανάφλεξη τόσο ισχυρή όσο και αναπόφευκτη.
‘Όσο για τον αγαπημένο και σοφό μέντορα που πρώτος με μύησε στην απλή αυτή αλήθεια του μυαλού: η μητέρα μου. Και είμαι ευγνώμων για αυτό, όπως και για τόσα άλλα που η συνθήκη της αφιλτράριστης μητρικής αγάπης μαζί με τον ορθολογικό, ιατρικό τρόπο σκέψης της μου έχει προσφέρει απλόχερα.
Ναι, πιστεύω ότι όλοι μπορούμε, αρκεί να το θέλουμε με κάθε κύτταρο της ύπαρξης μας…και τότε μπορούμε να παρασύρουμε στο πάρτι ακόμη και τον πιο ικανό, ταλαντούχο και απαιτητικό μας σύντροφο – τον εαυτό μας!